Dzisiaj juz wyjezdzamy z Mediolanu wiec chcemy wejsc jeszcze do muzeum katedry Duomo (wczoraj mieli zamknięte) i musimy sie zdecydować na tylko jeszcze jedną atrakcję. Wahamy sie pomiędzy Pinacotecą gdzie sa slynne obrazy Caravagio, Rafaela czy Rubensa a muzeum nauki i techniki. Poniewaz obrazów naoglądalismy sie w ostatnich tygodniach sporo a w muzeum nauki maja byc prototypy projektow Leonarda decydujemy sie na to drugie. Oj to bedzie wpis bogaty w zdjecia, jakby to Tomek powiedzial „Ty prowadzi bloga czy instagram ?” 😀 Ale sami zobaczcie dlaczego tyle zdjec sie nadawało…

Zacznijmy od muzeum katedry Duomo. To wlasciwie kontynuacja ogladania samej katedry tylko ze z blizszej odleglosci bo znajduja sie tutaj oryginalne elementy katedry, posagi ktore w trakcie odrestaurowywanie katedry zdemontowano i umieszczono w muzeum, a kopie umieszczono w samej katedrze. Katedra była budowana prawie 600 lat wiec jak ją konczyli to spokojnie mieli dalej zajecie z odreastaurowaniem jej najstarszej czesci. I tak chyba ją odnawiają aż do dnia dzisiejszego 😀

W muzeum znajduje się rowniez drewniany model samej katedry. Juz nawet wyrzezbienie tylu ozdobnych elementow w drewnie musiało byc duzym wyzwaniem. Znajdują sie tu rowniez modele poszczegolnych rzezb, elementów bram czy tez obrazów, na obraz których rzezbiono poszczególne sceny w marmurze. Ciekawe czy ktoś kiedys policzył ile marmuru zużyto na zbudowanie tej katedry ?

Ale dzisiejszą główną atrakcją jest muzeum nauki i techniki Leonarda da Vinci. Pierwsze sale tego muzeum kojarzyły nam się z Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Zreszta tez sa nastawieni na mlodziez i organizacje warsztatów naukowych. Poza tym znajduje sie tam duzo starych eksponatów, ktore kiedyś były przełomem technologicznych plus edukacyjne materiały, głównie skierowane na ekologię. Z ciekawszych pomysłów jest brykiecik ze zgniecionymi puszkami, ktory wazy niewyobrazalnie dużo. Zaś w czesci mowiacej o aluminium jest z kolei mozliwosc podniesienia ciezarka o takiej samej objetosci z zelaza i aluminium. Naszą uwagę w częsci dedykowanej stali zwróciła uwagę butla tlenowa (a własciwie cały plecak z 3 butlami i maską) z która włoscy wspinacze jako pierwsi zdobyli K2.

Największą zabawę natomiast mielismy z maszyną, ktora usłyszane słowa zamieniała w język pisany i animowała go na duzym ekranie. Z językiem polskim miała pewne problemy ale włoskie i angielskie słowa tłumaczyła bez problemu.

Największą i chyba unikalną atrakcją w tym muzeum są sale dedykowane projektom Leonarda da Vinci. Mozemy wiec zobaczyc opis jakiegoś narzedzia czy maszyny z notatnika Leonarda oraz wykonany prototyp na bazie tego opisu. No trzeba przyznać że facet znał się praktycznie na wszystkim. Od projektów wszelkiej maści maszyn, dzwigów, projektów mostów, kopuł do projektów maszyn latających. Te zresztą były najbardziej spektakularne. Nie wszystkie prototypy działały po zbudowaniu ale krazy anegdota, ze Leonardo celowo robil bledy w swooch projektach zeby go inni nie skopowiali. Czyli znowu o setki lat wyprzedzil swoje czasy ? 🧐.. dzisiaj tak robia producenci na targach sprzetu zeby chinczycy nie zdazyli go skopiowac zanim sami go nie wypuszcza na rynek 😁 Zastanawialismy sie natomiast czemu w opisach tych projektów wykorzystywał pismo lustrzane (zeby zrozumiec tekst trzeba go czytac z przylozonego lusterka). Wiemy ze potrafil pisać pismem lustrzanym bez zadnego problemu ale czy faktycznie bylo mu tak łatwiej ? W sumie nikt nie wie dlaczego go uzywal w swoim notatniku. Podobno zeby nie rozmazywac atramentu bo wowczas pisał od prawej do lewej strony kartki.

Na terenie muzeum, ktore jest urzadzone w starym klasztorze, sa dodatkowo zbudowane dwie duze hale. W jednej stoją zabytkowe lokomotywy, wagony oraz tramwaj. Do lokomotyw mozna wejsc, do wagonow juz nie. Na zewnatrz zaparkowana jest z kolei łodz podwodna. W drugiej jeszcze wiekszej hali sa z kolei pierwsze samoloty, cos na kształ smigłowca, pierwsze silniki lotnicze, okręt i jakas czesc statku transatlantyckiego. Ale i tak najwieksze wrazenie robi ogromny regatowy katamaran (niestety moj telefon go nie potrafil go objac wiec nie ma zdjecia).

Zapomnialabym wspomnieć o czesci muzeum dotyczącej kosmosu. Po wizycie w NASA nie robi specjalnego wrazenia tym bardziej ze sa tam glownie przedmioty zwiazane z rakietami Sojuz. Jest tez duza rakieta ESA stojaca na zewnatrz muzeum (nie wiemy czy prawdziwa czy atrapa). Mnie zainteresował kombinezon Samanthy Cristoforetti. To włoska astronautka, ktore obecnie lata w kosmos wiec trochę to dziwne ze za swojego zycie ma juz swoje ciuchy w muzeum. Prowadzi bardzo ciekawy blog w social mediach, na ktorym pokazuje zycie na ISS (miedzynarodowej stacji kosmicznej).

Ps. W muzeum katedry Duomo znajduje sie oryginał Madonny, która jest na szczycie katedry Duomo. Ówczesne prawi zabraniało, aby jakikolwiek budynek był wyzszy niz ta figura wiec obchodzono to prawo w ten sposób, ze wyzsze budynki montowały sobie na szczycie figurę Madonny zwanej La Madonniną 😀

Jedziemy zobaczyć Sanremo bo wlasciwie tylko taki kurort włoski przy granicy z Francją kojarzymy. Pierwszym naszym przystankiem nadmorskim była jednak Savona. Stare kamienice, waskie uliczki i bardzo strome podjazdy do domow. Oczywiscie zero wolnych parkingow w miescie ale to standard. Oczywiscie jakas twierdza tez się znalazla. Moze nie bylo bardzo pieknie ale za to bardzo lokalnie. Ponizej widok z naszego okna (tez sobie zrobilismy przy okazji pranie 😁)

Po wyjezdzie z Savony wybrzeze zrobilo sie duzo ladniejsze gdzies tak w okolicach Toborno. Tam biegnie tez gdzies slynny odcinek trasy rowerowej Sanremo- Toborno. Generalnie im dalej jestemy od Genui tym ładniejsze wybrzeze. Po drodze mijamy miasto Imperia. Widac ze to wieksze miasto ale droga prowadzi przez centrum wiec samego wybrzeza nie widzimy. Dojezdzamy do Sanremo, wybieram płatny parking na koncu miasta i… pelny. A za nim drugi, trzeci parking i na wszystkich to samo. Wjezdzamy do centrum ale tam podobnie tylko jeszcze wiekszy klopot zeby sie z tych ciasnych podziemnych garazy pózniej wydostac. W koncu udaje mi sie znalezc parking kolo miejsca, ktore wlasnie chcialam zobaczyc – ogrody wokol Villi Ormond. I tu ciekawostka – wchodze na deptak przy wybrzezu a tam duzy parking, DARMOWY! z wieloma pustymi miejscami do parkowania. I tu zaczelam sie zastanawiac gdzie popelnilam blad ? Pierwsza teoria ze te zapchane parkingi sa przy plazy wiec pewnie wszyscy sa na plazy. Poszlam to sprawdzic ale plaze byly w miare puste… Wiec nie mam pojecia dlaczego na koncu Sanremo wszystkie platne miejsca parkingowe byly zajete a na centralnym deptaku darmowe miejsca parkingowe są puste ?! No ale wracajac do ogrodow to byla rzecz ktora mi sie najbardziej podobala w Sanremo. Żadna wczesniejsza miejscowosc nie miala ogrodu przy plazy. A ogrod naprawde fajny, z palmami, bambusami, zólwiami w sadzawce. W sezonie musi byc tutaj tlum, dzisiaj bylam praktycznie sama 🙂

Obok ogrodow znajduje sie willa Alfreda Nobla. Niestety muzem w weekendy czynne tylko do 12.30 i juz bylo zamknięte. Na murze za to tabliczka, ze w tym domu mieszkal kiedyś Ignacy Kraszewski.

Poza tym co do Sanremo to mam mieszane uczucia. Niby ladne miasteczko, rozlegla i zagospodarowana linia brzegowa, plaze w miare piaszczyste tylko wszedzie te ogrodzenia z siatek jak na budowach. Nie wiem czy to staly element infrastruktury ale wygladalo jakby wszedzie byl jakis remont. Przy wybrzezu byly 3 poziomy deptakow ( w sumie ten drugi poziom byl wykorzystywany wlasnie jako darmowy parking) ale zeby przejsc z jednego poziomu na drugi trzeba bylo isc kilometr albo dwa bo byly od siebie odgrodzone wlasnie tymi siatkami. I to bylo bardzo słabe.

Dzisiaj spimy w opuszczonym miasteczku Bussana Vecchio. W XIX w po trzesieniu ziemi wszyscy jego mieszkancy przeprowadzili sie do nowo zbudowanego miasta Busanna Nouvo i to stare przez dluzszy okres bylo opuszczone. Wprowadzili sie do niego na wpol legalnie wszelkiej masci artysci i po pewnych walkach z wladzami wywalczyli to ze moga zostac. W zwiazku z tym calkiem niedawno wladze doprowadzily wode i prad do tej miejscowosci. Cala wioska to zatem czesciowo dostosowane ruiny do mieszkan i pracowni artystow a takze kilka restauracji i pokoje do wynajęcia dla turystow. Generalnie nie ma tu nowych budowli, wszystko z kamienia i przechadzajac sie tu wieczorem (gdy juz nie ma turystow) mozna sie poczuc jak cofnietym w czasie do czasow sredniowiecza. Mi sie bardzo kojarzylo z Erice na Sycylii ale pod kątem autentycznosci to Busanna zdecydowanie wygrywa tą rywalizację.